คุณธรรมข้อที่ 4 ประหยัด
คุณยายสอนเสมอว่า "เราอยู่วัด เรากินเราใช้ของร้อน เพราะเงินแต่ละบาทที่เราใช้ เป็นเงินที่ญาติโยมจบหัวแล้วจบหัวอีก ถ้าเป็นพระแล้วไม่ทำประโยชน์ให้กับพระศาสนา ถือว่ากินแรงชาวบ้าน พอตายไปแล้วก็ต้องไปเกิดเป็นควายให้เขาใช้แรงงาน" เมื่อครั้งที่หลวงพ่อทัตตชีโวบวชใหม่ๆ เคยไปที่วัดแห่งหนึ่ง หลวงตาเจ้าอาวาสจูงมือท่านไปหน้าโบสถ์ ชี้ไปที่ทุ่งนาแล้ว ถามว่า "เห็นอะไรไหม" หลวงพ่อตอบว่า "เห็นควายเป็นฝูง" หลวงตาชี้ว่า "นั่นแหละอดีตพระเก่า ท่านเห็นไหม ไอ้ตัวที่เขาโง้งๆ เป็นจ่าฝูง นั่นแหละเจ้าอาวาสเก่า"
คุณยายเห็นคุณค่าของสิ่งของทุกอย่าง หากเดินไปตามถนนเห็นยางหนังสติ๊กเส้นเดียว คุณยายก็เก็บมาล้างไว้ใช้ใหม่ หรือถุงก๊อบแก๊บที่ใช้แล้ว ท่านก็เก็บมาล้างไว้ใช้ต่อ คุณยายเล่าว่า "สมัยหลวงปู่ เขาแบกข้าวสารมาส่งที่วัดปากน้ำ จะมีข้าวสารล่วงตามทาง หลวงปู่ให้เก็บข้าวสารทุกเม็ด บางทีเก็บได้จนเป็นกระสอบก็มี"
Comments
Post a Comment