ไม่ต้องเหมือนกัน แต่ก็อยู่ร่วมกันได้
อิฐ หิน เหล่านี้ แต่ละก้อนรูปร่างไม่ต้องเหมือนกัน แต่ ก็อยู่ร่วมกัน เป็นกำแพงที่แข็งแกร่งได้
ด้วยอาศัย ปูนช่วยยึดเกาะกันเอาไว้
จะให้แตกแยกพังทลาย ก็ทำลายที่ตัวปูน
เช่นเดียวกับหมู่คณะเรา
แต่ละคนก็มาจากแต่ละที่ การศึกษา ภูมิหลัง การเลี้ยงดู หรือแม้แต่ บุญบาปในตัว ก็ไม่เท่ากัน
แต่ที่อยู่ด้วยกันได้ เพราะมีศีล มีศรัทธาเสมอกัน มีครูบาอาจารย์คนเดียวกัน มีคำสอนที่เราปฏิบัติมาด้วยกัน
และ มีผลการปฏิบัติที่เราได้กับตัวเราเอง จะมากน้อย ก็ได้รับผลกันทั้งนั้น
สิ่งเหล่านี้ทำให้เราเป็นเหมือนกำแพงให้พระพุทธศาสนาที่แข็งแกร่ง คนที่คิดร้ายทำลายเรา ก็พยายามอย่างยิ่งที่จะทำลายลงไปตรงสิ่งที่ประสานพวกเราไว้
คือ ศรัทธาที่มีต่อ ครูบาอาจารย์ ต่อวิชชาธรรมกาย ต่อการปฏิบัติ
จากข้อเขียนที่พยายามเขียน มาอย่างมาก
ที่เห็นขยันส่งกันไปมา
ก็มาลงเรื่องเหล่านี้ ยิ่งเขียนก็ยิ่งเลอะ
เลอะๆ เทอะๆ
ทำครูบาอาจารย์ ให้ดูเป็นคนเจ้าอารมณ์ ยิ่งยก ก็เหมือนยกเพื่อจะทุ่มทิ้ง
ทำวิชชาธรรมกาย ให้กลายเป็นเข้าทรงผีสิง
.........
...
..
ที่เขียนมาถึงบรรทัดนี้ อยากจะฝากบอกไปว่า
พวกเรา น่าจะสร้างบารมีร่วมกันมายาวนาน คงไม่ใช่ มาแค่ไม่กี่วันนี้
จะผิดจะพลาด เรื่องโน่นๆ นี่ๆ เข้าใจผิด
จะด่าจะว่าอะไรกัน
ก็คงให้อภัย ยอมๆ กันไปได้
เพื่อจะได้ไปด้วยกัน ในเส้นทางที่ยาวนานนี้
แต่ถ้าถึงกับ เล่นไม่รู้เรื่อง เอาครูบาอาจารย์มา เอาวิชชามา เขียนกันเรื่อยเปื่อย
อย่างนี้เพื่อปกป้องสิ่งสำคัญไว้
อิฐบางก้อน หินบางชิ้น. ที่เข้าพวกไม่ได้ ก็คงต้องดึงออกไปจากกำแพง
มองดูปลายเท้าที่ยืนอยู่เถอะนะ
ตอนนี้กำลังเหยียบเส้นตายแล้ว
ถอยกลับมาเดินร่วมกัน ยังได้
แต่ถ้าไม่หยุด ก้าวไปอีก ...
ก็ตัวใครตัวมัน
วิ. 24 สค.61
Comments
Post a Comment